Początek jesieni to czas końca, zarówno wakacji jak i przeważnie ciepłej aury. Zarazem jest to czas powrotów, związanych z aktywnością zawodową, a w szczególności sztuką.

Powraca po rozleniwieniu sezonu ogórkowego aby zaprezentować nam tym lepsze atrakcje, na rozlicznych koncertach, nowych spektaklach teatralnych, premierach w kinach i innych różnorakich wydarzeniach kulturalnych.

Również w naszej warszawskiej wspólnocie na schyłku tego okresu, miało miejsce jedno z takich wydarzeń. Z pewnością niecodzienne i może, nie aż tak popularne, w szerszych kręgach społecznych. Bynajmniej nie mało atrakcyjne: wieczór autorski.

Młodeczność

Okrutny jesteś Losie, to co najlepsze z nas, odbierasz, gdy tracimy siły. Gdy było najwięcej „nas w nas”, gdy nie bałem się własnego JA, cienia bolesnej własnej miny. Nigdy.

W środę 23 września w auli przy Kościele pw. św. Klemensa Hofbauera, w ramach spotkania wspólnoty Sursum Corda, rozpoczął się wieczór autorski, dedykowany wydaniu tomiku poezji pt. „Droga do zatracenia”.

Dzięki uprzejmości wspólnoty młodzieży z duszpasterstwa akademickiego św. Klemensa, wieczór został ubogacony koncertem,  zarówno smyczkowym (w tej roli Dominika Adamczyk) oraz gitarowym (ukłony dla Krzysztofa Adamczyka).

Jeżeli chodzi o tomik, wspomnę, że tematyka utworów jest dość osobliwa, wręcz agnostyczna. Aby uniknąć kontrowersji pragnę zaznaczyć, że dotyczy czasu sprzed mojego nawrócenia. Jednakże sądzę że jest aktualna i każdy może w niej wychwycić akordy własnego „zatracenia”.

Chciałbym wyrazić, że w mojej opinii sztuka powinna pobudzać ludzkie serca, stawiać w ich głowie ważne pytania, na które jednak oni sami muszą znaleźć odpowiedzi. Jest ona zatem wymagająca i nie daje się łatwo zbyć. Widząc wyraz twarzy moich słuchaczy w czasie wieczoru autorskiego,, wydaje mi się że spełniłem swoje zadanie. Dziękuję za uwagę i wytrwałość.

Mateusz Wojtyna