Jezus powiedział do faryzeuszów i do uczonych w Prawie:«Biada wam, ponieważ budujecie grobowce prorokom, a wasi ojcowie ich zamordowali. Zatem dajecie świadectwo i przytakujecie uczynkom waszych ojców, gdyż oni ich pomordowali, a wy im wznosicie grobowce.Dlatego też powiedziała Mądrość Boża: Poślę do nich proroków i apostołów, a niektórych z nich zabiją i prześladować będą. Tak na to plemię spadnie kara za krew wszystkich proroków, która została przelana od stworzenia świata, od krwi Abla aż do krwi Zachariasza, który zginął między ołtarzem a przybytkiem. Tak, mówię wam, zażąda się zdania z niej sprawy od tego plemienia.Biada wam, uczonym w Prawie, bo wzięliście klucze poznania; sami nie weszliście, a przeszkodziliście tym, którzy wejść chcieli».Gdy wyszedł stamtąd, uczeni w Piśmie i faryzeusze poczęli gwałtownie nastawać na Niego i wypytywać Go o wiele rzeczy. Czyhali przy tym, żeby Go pochwycić na jakimś słowie.
(Łk 11, 47-54)
Słowa Jezusa w dzisiejszej Ewangelii osadzają sumienia i serca uczonych w Piśmie, którzy byli pełni obłudy. Robili wszystko na pokaz i ich złe czyny miały wpływ na innych ludzi, których nauczali. I w moim życiu może tak być, że pouczam innych i robię wszystko na pokaz. Często osądzam ludzi i sam chciałbym po swojemu wymierzyć sprawiedliwość za doznane krzywdy. Sam jestem krzywdzicielem i podobnie jak ci faryzeusze chciałbym przykryć moje grzechy wobec bliźnich pięknymi pomnikami uczynków na pokaz. Biada mi gdybym się nie nawracał każdego dnia z tej drogi fałszu i udawania. Biada mi gdybym odrzucał Ewangelię i nie postępował tak jak Ty Jezu mnie pouczasz. Tak Panie Jezu, Ty wszystko o mnie wiesz, bo przed Tobą nic nie jest zakryte. Uzdrów mnie ze wszystkich zranień, które zadali mi ludzie i wybacz mi krzywdy, które sam wyrządziłem innym. Nie pozwól żebym utonął w swojej pysze i obłudzie. Niech Twoje miłosierdzie mnie oczyści i spraw Panie abym sam był miłosierny wobec wszystkich ludzi i żebym niczego nie robił na pokaz, ale z miłości do Ciebie i drogiego człowieka.
