Jezus powiedział do swoich apostołów:«Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie. Nie zdobywajcie złota ani srebra, ani miedzi do swych trzosów. Nie bierzcie w drogę torby ani dwóch sukien, ani sandałów, ani laski. Wart jest bowiem robotnik swej strawy.A gdy przyjdziecie do jakiegoś miasta albo wsi, wywiedzcie się, kto tam jest godny, i u niego zatrzymajcie się, dopóki nie wyjdziecie. Wchodząc do domu, przywitajcie go pozdrowieniem. Jeśli dom na to zasługuje, niech zstąpi na niego pokój wasz; jeśli zaś nie zasługuje, niech pokój wasz powróci do was.A jeśliby was gdzieś nie chciano przyjąć i nie dano posłuchu słowom waszym, wychodząc z takiego domu albo miasta, strząśnijcie proch z nóg waszych! Zaprawdę, powiadam wam: Ziemi sodomskiej i gomorejskiej lżej będzie w dzień sądu niż temu miastu».
(Mt 10, 7-15)
Jezus posyła apostołów aby głosili Ewangelię i nie troszczyli się przy tym o sprawy ziemskie. My również jesteśmy powołani do głoszenia dobrej nowiny. Jednak często właśnie te rzeczy przyziemne i różne zmartwienia zatrzymują nas w byciu uczniami Jezusa. Prośmy Jezusa o to abyśmy byli gorliwymi apostołami Jego Ewangelii i żeby owoce naszej posługi były widoczne w życiu wszystkich ludzi do których nas posyła nasz Pan.
