W Kafarnaum lud powiedział do Jezusa:
«Jaki więc Ty uczynisz znak, abyśmy go zobaczyli i Tobie uwierzyli? Cóż zdziałasz? Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak napisano: „Dał im do jedzenia chleb z nieba”».
Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój daje wam prawdziwy chleb z nieba. Albowiem chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje światu».
Rzekli więc do Niego: «Panie, dawaj nam zawsze ten chleb!»
Odpowiedział im Jezus: «Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie».
(J 6, 30-35)
Mieszkańcy Kafarnaum żądają znaku od Jezusa aby w Niego uwierzyć. My podobnie chcemy znaków Bożej obecności w naszym życiu, a tym znakiem powinna być dla nas Eucharystia. To w czasie Eucharystii Jezus daje nam siebie jako chleb życia, którym powinniśmy się karmić jak najczęściej. Spożywając ciało Jezusa pod postacią chleba nasze życie napełnia się duchowością Eucharystyczną i możemy tak jak Jezus swoje życie ofiarować dla innych.
