Za czasów Jozjasza Pan skierował do mnie następujące słowo: «Zanim ukształtowałem cię w łonie matki, znałem cię, poświęciłem cię, nim przyszedłeś na świat, ustanowiłem cię prorokiem dla narodów».
I rzekłem: «Ach, Panie, Boże, przecież nie umiem mówić, bo jestem młodzieńcem!»
Pan zaś odpowiedział mi: «Nie mów: „Jestem młodzieńcem”, gdyż pójdziesz, do kogokolwiek cię poślę, i będziesz mówił, cokolwiek tobie polecę. Nie lękaj się ich, bo jestem z tobą, by cię chronić», mówi Pan.
I wyciągnąwszy rękę, dotknął Pan moich ust i rzekł mi: «Oto kładę moje słowa w twoje usta. Spójrz, daję ci dzisiaj władzę nad narodami i nad królestwami, byś wyrywał i obalał, byś niszczył i burzył, byś budował i sadził».
(Jr 1, 4-10)
Prorok Jeremiasz do którego Pan Bóg przemówił został posłany aby prorokować w imieniu Pana. Nie przyjął on z radością tego powołania i zaczął się wymawiać swoim młodym wiekiem i brakiem daru wymowy. My podobnie często się wymawiamy na różne sposoby aby nie mówić o Bogu tam gdzie czujemy, że powinniśmy dać świadectwo swojej wiary. Często boimy się wyśmiania i prześladowania z powodu wyznawania naszej wiary. Pamiętajmy w takich chwilach słowa z dzisiejszego czytania: “Nie Lękaj Się Ich, Bo Jestem Z Tobą, By Cię Chronić”. To Bóg nas uzdalnia do głoszenia Ewangelii i chroni nas gdy w lęku stajemy przed ludźmi, często wrogo nastawionymi do wiary katolickiej. Prośmy Jezusa o odwagę i umocnienie nas w głoszeniu Ewangelii tam gdzie On nas posyła.
